พยายามดึง

ความหมาย: ความพยายามดึงเป็นแรงที่ขอบหรือขอบด้านนอกของล้อขับของรถไฟเคลื่อนที่ มันคือผลรวมของแรงทางเดินและความพยายามหมุนบนพื้นผิวถนน ในรถไฟสายหลักความพยายามดึงจะเกิดจากหัวรถจักรและในรถไฟชานเมืองมันเกิดจากรถโค้ชแรงดึงแถบดึงเป็นแรงแนวนอนสำหรับยานพาหนะสำหรับการโหลด แรงนี้น้อยกว่าความพยายามในการดึงที่จำเป็นในการเคลื่อนย้ายหัวรถจักร ความพยายามทางเดินสูงสุดที่อนุญาตที่สามารถนำไปใช้ได้โดยไม่ต้องสลิปล้อคือ

โดยที่μคือสัมประสิทธิ์การยึดเกาะและ M_d น้ำหนักกาวหรือน้ำหนักบนพวงมาลัยขับ

ฟังก์ชั่นของความพยายามดึง

ฟังก์ชั่นต่อไปนี้เป็นฟังก์ชั่นที่ดำเนินการโดยความพยายามดึงในยานพาหนะ

1. ความพยายามดึงสิ่งของที่จำเป็นในการเร่งมวลรถไฟในแนวนอน (เป็นนิวตัน) ที่ความเร่งของαคือ

โดยที่ M คือมวลเป็นตัน

2. ความพยายามดึงความต้องการที่จะเร่งชิ้นส่วนที่หมุน: ชิ้นส่วนที่หมุนประกอบด้วยล้อ, เกียร์, เพลาและโรเตอร์ของมอเตอร์ ช่วงเวลาแห่งความเฉื่อยของล้อแสดงโดยสูตรที่แสดงด้านล่าง

ที่เจ_W คือโมเมนต์ความเฉื่อยของล้อกิโลกรัม² และไม่มี_x คือจำนวนเพลาบนล้อ

N - จำนวนมอเตอร์ขับ
n₁ - ฟันบนล้อเฟืองมอเตอร์
n₂ - ฟันบนล้อเฟืองเพลา

R - รัศมีของล้อเมตร
J_ม. - โมเมนต์ความเฉื่อยของมอเตอร์หนึ่งอัน, kg-m²

จากนั้นโมเมนต์ความเฉื่อยของมอเตอร์ที่อ้างถึงล้อ

แรงฉุดในการขับขี่ชิ้นส่วนที่หมุนได้

เอฟเฟกต์ทางเดินรวมที่จำเป็นสำหรับการเร่งขบวนรถไฟในระดับรางรถไฟ

ที่ไหน M_อี เป็นมวลที่มีประสิทธิภาพของรถไฟสมการข้างต้นสามารถเขียนเป็น

3. ความพยายามดึงความต้องการที่จะเอาชนะแรงเนื่องจากแรงโน้มถ่วง: เมื่อเลื่อนขึ้นไปตามทางลาดชันผลิตแรงดึงทางเดินเพื่อเอาชนะแรงโน้มถ่วงเนื่องจากทางรถไฟความลาดชันหรือความชันจะแสดงขึ้นเป็นเมตรในระยะการติดตาม 1,000 ม. และแสดงโดย G แรงดึงทางเดินที่จำเป็นต้องเอาชนะแรงเนื่องจากแรงโน้มถ่วง เป็น

4. ความพยายามดึงจะต้องเอาชนะความต้านทานรถไฟ: ความต้านทานของรถไฟส่วนใหญ่เกิดจากแรงเสียดทานที่หลากหลาย แรงเสียดทานพื้นฐานสามประเภทที่รับผิดชอบต่อความต้านทานของรถไฟ ได้แก่ แรงเสียดทานคูลอมบ์แรงเสียดทานแบบหนืดและแรงเสียดทานอากาศ

แรงเสียดทานคูลอมบ์ผลิตโดยญาติการเคลื่อนที่ของพื้นผิวทั้งสอง มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับความเร็วของรถไฟ แรงเสียดทานความหนืดนั้นแปรผันตรงกับความเร็วของรถไฟและแรงเสียดทานในอากาศเป็นอิสระจากกำลังสอง

โดยที่ V คือความเร็วของรถไฟและ A, B, C เป็นค่าคงที่

5. ความพยายามในการเคลื่อนย้ายรถไฟทั้งหมด:

สัญญาณเชิงบวกจะใช้สำหรับการเคลื่อนขบวนรถไฟขึ้นและลง

6. คะแนนแรงบิดมอเตอร์:

แรงบิดรวมที่ขอบของล้อขับ = ความพยายามในการดึงรวม X R

โดยที่ R คือรัศมีของล้อขับในหน่วยเมตรแรงบิดรวมที่อ้างถึงเพลามอเตอร์แสดงด้วยสมการ

ที่ไหนη_{เสื้อ} เป็นประสิทธิภาพของการส่งผ่าน

แรงบิดต่อมอเตอร์

โดยที่ N คือจำนวนมอเตอร์

เมื่อตัดสินใจจัดอันดับมอเตอร์ควรใช้การไล่ระดับสีสูงสุดในขณะที่ออกราง